Ὅταν κανείς μελετᾶ τήν ἱστορία, βλέπει πολλούς μεγάλους ἀνθρώπους πού δοξάσθηκαν καί διέπρεψαν στήν ἐποχή τους. Παρουσίασαν σπουδαῖα ἔργα καί θεωρήθηκαν εὐεργέτες τῆς ἀνθρωπότητας. Ἄλλοι ἀπό αὐτούς ἦσαν σπουδαῖοι πολιτικοί, ἄλλοι ἱκανοί στρατηγοί, ἄλλοι σοφοί ἐπιστήμονες. Ὅλοι αὐτοί πέρασαν ἀπό τή γῆ καί ἄφησαν τά ἴχνη τους, τά σημαντικά ἔργα τους. Μετά τί ἔγιναν; Ἔφυγαν ἀπό τόν κόσμο αὐτό. Ἴσως εἶχαν ἕνα δοξασμένο τέλος. Πάντως ἔφυγαν καί δέν ἔμειναν στόν κόσμο αὐτό. Ἀναπαύονται σέ κάποιο πολυτελέστατο μνῆμα. Ἔχει σημασία τό ὅτι εἶναι μέσα στό χῶμα. Κανείς ἀπό αὐτούς δέν μπόρεσε νά νικήσει τόν θάνατο.

Καί ὅμως! Ὑπάρχει ἕνας καί μοναδικός καί αὐτός εἶναι ὁ Χριστός. Αὐτός δέν εἶναι μέσα στό χῶμα, ἀλλά εἶναι ἀναστημένος καί ζωντανός. «Τριήμερος ἐξανέστη» καί μέ τόν θάνατό του νίκησε τόν θάνατο. Ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία γιορτάζει τήν Ἀνάστασή του ὅλο τό χρόνο καί πανηγυρίζει τό μεγάλο αὐτό καί μοναδικό γεγονός. Καί ἐμεῖς πιστεύουμε στήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ καί γιορτάζουμε τό Πάσχα μέ χαρά καί εὐφροσύνη.

Ὁ Χριστός ὅμως εἶναι ὁ Σωτῆρας μας. Δέν ἀναστήθηκε γιά τόν ἑαυτό του. Ἀναστήθηκε γιά μᾶς. Γιά νά μᾶς ἀναστήσει καί νά μᾶς σηκώσει ἀπό τήν ἁμαρτία, νά μᾶς ἀνεβάσει στόν οὐρανό καί νά μᾶς ἔχει γιά πάντα μαζί του. Εἶναι ἑπομένως ὁ Χριστός τό καταφύγιό μας, ὁ Λυτρωτής μας. Ἑνωμένοι μέ τό Χριστό θά εἴμαστε γιά πάντα πανευτυχεῖς καί ὅταν φύγουμε ἀπό τόν κόσμο αὐτό, ἐλπίζουμε ὅτι μᾶς περιμένει ὁ Χριστός στόν οὐρανό γιά νά μᾶς δοξάσει.

Ἄς ψάλλουμε λοιπόν μέ τήν καρδιά μας τό «Χριστός ἀνέστη» καί ἄς δοξάζουμε τόν Ἀναστημένο Χριστό μας πράττοντας τό ἅγιον θέλημά του.

Χριστός ἀνέστη!!!

Ἀρχιμ. Γεώργιος Μπίζας